Noord en Zuid ( deel 2) - Norte y Sur ( 2a parte)

Español.

Qué linda sorpresa recibí esta tarde: Llamaron al intercomunicador y era el cartero, serían nuestros azulejos? no...no lo creo....pero al recibir el paquete con la etiqueta de la fábrica “De Koninklijke Porselijne Fles”  de Delft, no tuve más dudas....sí nuestros azulejos habían llegado!.
Abrí cuidadosamente el paquete y ahí estaban nuestras dos obras en Delf Blauw!. Estaban impecablemente envueltas, no sufrieron ningún daño en el transporte y por fin las pude ver, esas dos pequeñas pinturitas que significan tanto para mí. Es muy difícil de explicar lo que uno siente cuando ve dos culturas plasmadas en un pequeño recuadro de 13 x 13 cm. Para otros será simplemente un azulejo pintado, para mí representa ese día que mi marido y yo manejamos 2 horas para llegar a ese lugar mágico que encierra tanta historia en donde por primera vez los dos disfrutamos de la pintura. Para mí esa flor del mburucuja encierra la conjunción de dos culturas que no podrían ser más distintas, pero que se encuentran y se unen en un solo espacio, en un mismo hemisferio  del planeta, a pesar de venir uno del norte, la otra del sur, del frío y del calor......Haber pintado algo tan típico paraguayo con la técnica y estilo de uno de los objetos más típicos del país de mi marido....no tiene precio.



Nederlands.

Wat een leuke verrassing heb ik vanmiddag gekregen: Iemand belde door de intercom...de postbode, er was een pakket voor mij...zouden onze tegels zijn?... no, ik geloof het niet..maar toen ik het pakket kreeg en ik zag dat het van Delft kwam had ik geen twijfel meer...onze tegels waren gearriveerd!!! 
Ik heb het pakket heel voorzichtig open gedaan en daar waren onze twee schilderijtjes, zonder geen enkele schade , die twee tegels die zo veel voor mij betekenen. Het is heel moeilijk om te verwoorden wat je voelt als je twee culturen samen ziet in een vierkante van 13x13 cm. Voor anderen zou het maar gewoon een beschilderde tegel zijn, maar voor mij is de reis die we samen hebben gedaan om naar de fabriek te komen, een plek met zo veel magie en geschiedenis waar ik voor de eerste keer samen met mijn man kon genieten van het schilderen. De passiebloem betekent voor mij het samenkomen van twee culturen die niet meer verschillend kunnen zijn maar die samen komen in een plek, in één kant van de wereld ...de ene van het Norden , die andere van het Zuiden, van de kou en van de warmte....Het  schilderen van  iets heel typisch van Paraguay met de techniek en stijl van één van de meest typisch voorwerp van het land van mijn man...dat heeft geen prijs!

Los azulejos recién llegaditos, el mburucuja que yo pinté y el barco que pintó mi marido.

De tegels net uitgepakt, de passiebloem die ik geschilderd heb en de schip geschilderd door mijn man.

Resultado final después de 20 horas de haber estado en el horno.

Eind resultaat na dat de tegel 20 uur in de oven heeft gestaan.

 

Noord en Zuid (Deel 1) - Norte y Sur.( 1a. Parte)

Español.

Norte y Sur, frío y calor, claro y oscuro…el encuentro de dos culturas totalmente diferentes es la principal característica de mi vida desde el 2001, año en que conocí al que se convertiría más tarde en mi marido. Nuestra vida no conoce de aburrimientos, siempre hay tiempo para enseñarme nuevas expresiones, nuevas palabras. Después de casi 10 años de vivir en Holanda todavía hay tanto por conocer , lugares y nuevas experiencias por descubrir.

De esta manera llegamos a este lugar tan especial: “De Koninlijke Porceleyne Fles” en Delft , la fábrica de las famosas porcelanas de color azul y blanco que son tan típicas de Holanda.

Estos objetos fueron siempre muy atractivos para mí, sobre todo su proceso de fabricación y la pintura a mano que aún hasta el día de hoy se realiza tan cuidadosamente.

Arno y yo viajamos desde Apeldoorn hasta Delft para participar de una visita guiada por toda la fábrica y museo que finalizaba con un taller de pintura en donde estaríamos pintando un azulejo con la famosa técnica utilizada en las porcelanas “Delf Blauw”.

Puede haber algo más holandés que pintar un azulejo con el estilo Delf Blauw en Delft?!

La pregunta siguiente era...qué voy a pintar?. En mis pensamientos solamente aparecía una imagen que representaría esa gran característica de mi vida:  La flor del mburucuja , la flor típica del Paraguay pintada al estilo Delf Blauw. Para mí , la perfecta conjunción de Norte y Sur, frío y calor, claro y oscuro...Arno y Bettina.

Una experiencia inolvidable que significó muchísimo para mí.

Nederlands.

Noord en Zuid, koud en warm , blond en donker….het samen komen van twee verschillende culturen is “DE” eigenschap van mijn leven sinds februari 2001 toen ik mijn man leerde kennen. Ons leven is nooit saai, er is altijd tijd om me nieuwe uitdrukkingen , nieuwe woorden te leren. Na bijna 10 jaar  die ik hier in Nederland woon zijn er nog altijd nieuwe gewoontes, nieuwe plaatsen en nieuwe ervaringen om te ontdekken.

Zo zijn we tot deze bijzondere ervaring gekomen: “De Koninklijke Porselijne Fles”  in Delft.

Delfts Blauwe voorwerpen zijn altijd bijzonder voor mij ,vooral het hele proces van het maken van de aardewerkstukken en het beschilderen.

Arno en ik reden gisteren van Apeldoorn naar Delft om daar een rondleiding door de fabriek te krijgen en aan een workshop “Delfts Blauw tegel schilderen” mee te doen. Kan het meer Hollands zijn dan een Delfts Blauwe tegel in Delft te schilderen?!

De volgende vraag was dan…Wat zou ik gaan schilderen? : In mijn gedachten kwam alleen maar één beeld dat “Die” belangrijke eigenschap van mijn leven kon verbeelden: “De passiebloem, de typische bloem van Paraguay in Delfts Blauw stijl te schilderen” . Voor mij de perfecte samenvatting van Noord en Zuid, koud en warm, blond en donker…Arno en Bettina.

Een hele speciale belevenis die veel betekende voor mij.

La famosa obra de Rembrand: "De Nachtwacht" pintada en más de 400 azulejos por dos maestros. Es el único ejemplar realizado en el país con la técnica del Delf Blauw con esta medida.....una verdadera obra de arte!

De Nachtwacht van Rembrand geschilderd op meer dan 400 tegels door twee meesters. Dit is de enigste exemplair die ooit gemaakt werd in Delf Blauw met deze afmeting.

Durante el tour , dentro de la fábrica se ven los tres hornos blancos y todas las porcelanas que todavía deben ser pintadas.

Tijdens de rondleiding, binnen de fabriek zijn de drie witte ovens te zien en de verschillende artikelen die nog beschilderd moeten worden.

Een lading net uit de oven - Un carro que fué sacado del horno.

Durante el taller, pintando  un azulejo con la técnica del Delf Blauw , conjuntamente con Arno.

Tijdens de workshop, een tegel met de techniek van Delf Blauw aan het schilderen, samen met Arno.

 Mi azulejo ya terminado de pintar, la flor del mburucuja con la técnica y estilo del Delf Blauw .
Mijn tegel helemaal beschilderd, de passiebloem met de techniek en stijl van de Delf Blauw.

Het hele proces van het maken van een Delf Blauw Porcelijn : Mal voor een vaas, beschilderde vaas nog in zwart en de vaas met de mooie blauwe kleuren uit de oven ( 20 uur later).
El proceso completo de fabricación de una porcelana Delf Blauw: El jarrón recién salido del molde, ya completamente seco esperando ser pintado, el jarrón pintado, todavía en negro y el resultado final con los colores característicos de la porcelana, azul y blanco después de haber estado en el horno. ( 20 horas más tarde)

Mi azulejo totalmente pintado . El resultado final se podrá observar dentro de algunos días cuando lo recibamos por correo, porque lo más interesante de esta técnica es que uno pinta todo en tonos negros y grises. El objeto adopta ese bello color azul recién al salir del horno en donde debe permanecer por 20 horas!!!

Mijn tegel helemaal klaar om naar de oven te gaan. Het eind resultaat zullen we pas na enkele dagen zien want het bijzonderste van Delfts Blauw is dat je het in zwart schildert en de mooie blauwe kleur pas te zien is na dat de voorwerpen 20 uur in de oven hebben gestaan!.

Durven en Doorzetten - Atreverse y perseverar.

Español

El año 2010 fue un año muy especial para mí, un año en donde muchas desiciones debían ser tomadas. Y éso trae siempre consigo una elevada carga de stress. Nunca tuve tan presente en el corazón y en mi mente esta oración:  “Dios , concedeme luz para saber qué cosas debo cambiar, cuáles debo aceptar y la sabiduría para distinguir la diferencia”.  Cuando un ciclo en tu vida llega a su fin, viene también un tiempo de hacer el balance, qué metas fueron alcanzadas y cuáles no , en donde la aceptación cumple un rol muy importante porque si luchaste con todas tus fuerzas para cambiar algo, si hiciste todo lo que estaba en tus manos para lograrlo pero éso no sucedió entonces es momento de aceptar esa situación de manera que el nuevo ciclo en tu vida pueda iniciarse.. Eso fue para mí el principio del 2010: Aceptación de muchos cambios en mi vida. Debía idear una nueva forma de trabajar y como en tantas ocaciones en mi vida volví a oir a esa vosecita interior , una vez más le obedecí. Así  empezé en enero de ese año a dar clases de dibujo y pintura artística aquí en Holanda, me inicié con solo un alumno, después 8, más tarde 10... El diseño continuó formando parte de mi trabajo diario pero en menor porcentaje debido a la crisis económica del país que afectó profundamente al sector constructivo.......Lluvia ñanduti estaba naciendo. Fue un periodo bastante tenso en donde pensé mucho en mi padre. El  podía ver cuando yo estaba preocupada y sin decir nada me daba una palmadita en el hombro, esa palmadita que se llevaba consigo todas mis procupaciones, era como una medicina para mi alma. Repentinamente un día recibí una llamada telefónica muy especial. La voz al otro lado de la línea preguntaba por mí...”Sí , soy yo” contesté y esa voz empezó a hablar sobre el trabajo que yo había desempeñado en el estudio de arquitectura aquí en Holanda, sobre el premio que había ganado y sobre mis exposiciones. Debo reconocer que me asustó un poco porque él tenía todos los datos correctos, practicamente todo mi curriculum!. Su nombre: Nikko Hoffer , periodista de El Stentor – Zutphen. Me explicó que el estaba trabajando en una serie de entrevistas a 10 extranjeros que de alguna manera se habían adaptado bien a la sociedad holandesa, querían inspirar a otros extranjeros con la historia de cómo fueron los comienzos y cómo es el presente de estas 10 personas elegidas aquí en Holanda. Pero yo todavía no había entendido cómo llegó este periodista hasta mí sin yo conocerle. Nico me explicó: “para tener una visión más completa del tema le pedí a mis colegas de otras ciudades que me dieran los nombres de los extranjeros que según ellos llenaban estos requisitos. De esta manera recibí un mensaje de mi colega Bert Felix, periodista de El Stentor – Apeldoorn con tu nombre, directamente fui a investigar en internet y por ello fuiste elegida como uno de los extranjeros sobre los cuales voy a escribir”. Mi sorpresa fue aún mayor pero en cierta forma entendí mejor la conección, Bert Felix  es un periodista que siguió muy de cerca y apoyo mi trabajo en el estudio y mis exposiciones , un profesional que escribe tan bello pero con la verdad como fundamento. Días más tarde me entrevistaron durante casi 3 horas! No lo podía creer. Pero fue un momento muy especial en donde hablé sobre cómo volví a construir mi vida aquí en Holanda al lado de mi marido. No podría haber contado mi historia sin explicar cuáles eran mis bases: “Atreverse y perseverar” , lo que mi padre me decía muy a menudo con estás dos frases: “Nunca sabrás cuán lejos puedes llegar si no lo intentas”  y  “El hombre no es menos hombre o menos fuerte por haberse caido sino que es realmente fuerte porque supo levantarse”. De esta manera intento vivir mi vida.

Al final de la entrevista pude sentir una vez más esa palmadita en el hombro de mi padre, ésto representó para mí aquella maravillosa experiencia.

La entrevista se publicó en dos páginas! Con las fotos que están tan cerca de mi corazón, una foto mía con mi padre no podía faltar. Al pensar en aquel tiempo solo puedo concluir que todos los comienzos son difíciles pero que en esos momentos siempre habrá alguien o algo que te dará aquella palmadita en el hombro.

Simplemente atreverse, pero sobre todo perseverar!

Nederlands.

2010 was een heel speciaal jaar voor me. Een jaar van  veel beslissingen nemen. En dat brengt altijd een hoge dosis spanning met zich mee. Ik heb toen nog nooit zo vaak deze woorden in mijn gedachten gehad: “God heeft me het licht om te zien de situaties die ik moet veranderen , de situaties die ik niet moet veranderen, en de wijsheid om het verschil te mogen zien”. Als een cirkel in je leven tot zijn eind komt, komt er ook een balans mee, wat heb ik bereik en wat niet ,  waar de acceptatie een heel belangrijke rol speelt, want als er situaties in je leven zijn die je al alles heb gedaan om ze te veranderen maar dat lukte niet dan is het tijd om ze te accepteren, zodat je verder kan gaan met de volgende periode in je leven. Dat was voor mij het begin van 2010, Het accepteren van veel veranderingen in mijn leven.

Een nieuwe manier van werken moest bedacht worden en zoals in zo veel situaties in mijn leven heb ik dat “innerlijke stemmetje” weer gehoord en ook gedaan wat “zij” me vertelde. Zo begon ik in januari 2010 schilderles te geven hier in Nederland, toen had ik maar 1 leerling, maar later werden 8 en 10 en …. Het ontwerpen bleef altijd een deel van mijn werk te zijn, door de economische crisis werd dat wel een klein gedeelte. Lluvia ñanduti was toen al begonnen. Een hele spannende tijd voor mij wanneer ik veel aan mijn vader dacht . Hij kon zien als ik me zorgen maakte en zonder iets te zeggen of te vragen kwam hij altijd met een schouderklopje die alle zorgen van me afnam. Het was een soort medicijn voor je ziel. Op een dag ging de telefoon en aan de lijn een stem van iemand die naar mij vroeg. “ja, dat ben ik” en hij begon dingen te vertellen over het werk die ik op kantoor tot 2009 had gedaan, over de prijs die ik gewonen had en over mijn exposities. Ik moet bekennen dat ik er een beetje van schrok, want hij had alle gegevens goed, bijna mijn hele CV kreeg ik te horen. Zijn naam: Nico Hoffer, journalist van De Stentor  - Zutphen. Hij vertelde meteen dat hij bezig was met een serie interviews aan 10 nieuwe Nederlanders die op enige manier zich goed hebben aangepast aan de Nederlandse maatschappij , ze wilden andere nieuwe Nederlanders inspireren met 10 verhalen over hoe het begin was en hoe het nu is. Maar ik begreep niet hoe hij aan mijn naam was gekomen en Nico zei: “Om een betere selectie te maken heb ik aan mijn collega’s van andere steden gevraagd of ze me namen konden geven van nieuwe Nederlanders die aan deze eisen voldoen. Zo heb ik een bericht gekregen van mijn collega van De Stentor – Apeldoorn, Bert Felix over jou, ik ging onderzoek doen op internet en daardoor werd jij  gekozen als één van die 10 mensen die ik ga interviewen”.  Mijn verbazing was nog groter, maar toch begrijpelijk, Bert Felix is een journalist die mijn werk op kantoor en mijn exposities had gesteund en gevolgd, iemand die een verhaal zo mooi kan vertellen, maar altijd met de waarheid als basis. Ik kon het natuurlijk niet geloven. Enkele dagen later werd ik geïnterviewd, bijna 3 uur lang!, maar het was een heel speciale tijd waar ik veel heb gepraat over hoe ik mijn leven hier in Nederland heb opgebouwd, samen met mijn man . Ik kon mijn verhaal niet vertellen zonder te zeggen welke mijn basis was : “Durven en doorzetten” , wat mijn vader ook heel vaak zei met de woorden”je zult nooit weten hoe ver je kan komen als je het niet probeert” en “ je wordt niet minder sterk als je gevallen bent, je wordt en bent echt sterk als je weer opstaat”. Zo probeer ik mijn leven te leven. Aan het eind van die interview kon ik het schouderklopje van mijn vader nog een keer voelen, dat was voor mij die fantastische ervaring .

De interview werd gepubliceerd in 2 pagina’s!!!!!, met de foto’s die me heel dierbaar zijn, een foto van mijn vader mocht natuurlijk niet ontbreken. Als ik nu aan die tijd denk kan ik niet anders zeggen dat alle begin moeilijk is ,maar in moeilijke momenten is er altijd iemand of iets die je dat “schouderklopje “geeft.

Gewoon durven, maar altijd……Doorzetten!.

http://www.destentor.nl/regio/apeldoorn/doorzetten-en-durven-1.3117644

Complete interview in De Stentor ( op de link hier boven )

Entrevista completa en El Stentor ( en el enlace aquí arriba).

De foto van mijn vader , ik was toen 5 jaar oud en hij hield mijn hand vast , ik voelde dat alles kon gebeuren maar ik was gewoon veilig, omdat hij mijn hand vast hield. In moeilijke momenten voel ik dat nog steeds.

La foto con mi padre, yo tenía entonces 5 años, el sostenía mi mano y yo sentía que todo podía pasar pero que yo estaba a salvo porque él sostenía mi mano. En los momentos difíciles aún siento la misma seguridad porque de alguna manera él todavía sostiene mi mano.

Lluvia Ñanduti nu. - Lo que hoy es Lluvia Ñanduti

Opening van de expositie van twee van de groepen van Schilderlessen - maart 2012.

Apertura de la exposición de dos de los grupos de clases de pintura - marzo 2012.

Eén van de groepen van schilderlessen op vrijdag middag aan het werk - September 2013.

Uno de los grupos de clases de pintura trabajando un viernes a la tarde - Setiembre 2013.

"Ontwerpen blijft altijd een deel van mijn werk te zijn".

Ontwerp van een huis en comerciele ruimtes.

"El diseño sigue siendo una parte de mi trabajo"

Diseño de vivienda y salones comerciales.

In samenwerking met STB, complete keuken.

En colaboración con STB, cocina completa.

Ontwerpen van entree woning gebouw en schilderijen van entree: "En dan komen mijn twee passies samen in één ruimte te staan...Architectuur en Schilderen"

Diseño de entrada de edificio de departamentos y pinturas de la entrada: "El encuentro de mis dos grandes pasiones en un mismo espacio...Arquitectura y Pintura"

Ik kan alleen maar nog een keer zeggen, Bedankt voor alle zegeningen!.

Solo puedo decir una vez más Muchas gracias por todas las bendiciones que ya he recibido!

Lluvia ñanduti - Ñanduti regen

Español

A menudo recibo preguntas de qué significa realmente “Lluvia ñanduti” , es tu seudónimo, es tu nombre artístico?..... y la verdad que cuando escucho ésto ultimo me hace un poco de gracia, no tengo ningún nombre artístico y “lluvia ñanduti”no es mi seudónimo pero sí representa algo muy especial para mí, con una Linda historia:

Cuando era chica ví a mi hermano mayor viajar a USA ( específicamente a Ohio) por intercambio, si no me equivoco tenía yo 3 o 4 años, pero la experiencia de verlo partir y de escuchar muy a menudo que su nombre se acoplaba al de su país, nuestro país me causó una muy Linda impresión que perduró con el tiempo. Lo mismo sentí cuando mi hermana mayor había Ganado una beca y pudo viajar a Bélgica a hacer una especialización, también ella se iba al exterior representando a Paraguay y nuevamente apareció esa Hermosa situación de tener tu nombre acoplado al de tu país. Recuerdo claramente que en aquellos momentos pensé “qué bello debe ser el ver tu nombre al lado del de tu país “ , había nacido un sueño? No lo sé porque siempre pensé que ese tipo de cosas le sucedía a los demás y no a mí.

Los años pasaron y mi vida fue cambiando. En el 2004 me mudé a Apeldoorn – Holanda, siguiendo al amor de mi vida, muy pronto me enteré por una profesora del curso de integración e idioma holandés que según lo que ella había investigado era yo la primera paraguaya en la zona, nunca pude corroborar si esta información era la correcta o no, lo que sí pude confirmar es que en toda Holanda solo viven 150 paraguayos, ésto gracias a un periodista que en el 2010 me entrevistó para un periódico nacional ( de ésto hablaré en otra oportunidad) .

Ese mismo año, repentinamente recibí el llamado del embajador de Paraguay en Benelux con la pregunta de si estaba interesada en ser entrevistada para su revista “Yerba Mate” , a lo que accedí encantada y después vino la pregunta que aquella niña de 3 o cuatro años jamás se animó siquiera a soñar, me dijo “Le gustaría representar a Paraguay en una exposición de arte latinoamericano a realizarse en Bruselas dentro de unos meses?” , creo que no es difícil adivinar cuál fue mi respuesta….SÍ POR SUPUESTO!!!, creo que ni siquiera lo dejé terminar la pregunta, no lo podía creer!. Lastimosamente como todo lo bueno debía ser realizado con muy poco tiempo, pero no me importó, al contrario disfruté mucho más del proceso.

Y la obra que nació la llamé.....”Lluvia nanduti”:  “las manos en posición de “dar” , ofrecen agua que es simbolo de contaste renovación y vida, este símbolo de vida cae sobre un colchón de mburucujas, en su trayecto hasta las flores las gotas de agua se convierten en ñandutíes que están impresos en el lienzo que dan vida a las flores típicas del Paraguay pero la presencia de un tulipán , el tulipán de Apeldoorn representa mi nueva vida tan lejos de mi Paraguay. Todo ésto se produce con colores cálidos que son originados en las dos columnas que son realmente los tejidos indígenas del país”. Fue maravilloso formar parte de ese evento , en donde se expusieron 119 obras de artistas latinoamericanos y solo una de Paraguay en esa edición. El llegar al local de exposición y ver mi cuadro con un cartelito en donde aparecían mi nombre y el de mi país juntos, fue una emoción tan difícil de explicar. Por supuesto mi marido y yo le quitamos muchísimas fotos, más al cartelito que al cuadro. Una gran bendición por la que estaré siempre agradecida.

Cuando ese mismo año decidí iniciar mi “fanpage” en facebook en donde publicaría todos mis trabajos en Holanda, por supuesto que solo podría tener un nombre....”Lluvia ñanduti” , la conjunción perfecta de lo que es mi vida actualmente: una paraguaya que jamás pensó dejar su país pero que se siente inmensamente feliz  con esta nueva vida con la bendición de poder seguir trabajando en estas dos pasiones: Arquitectura y Pintura.

Esta obra se encuantra ahora en el living de nuestra casa, y cada vez que la miro no puedo dejar de pensar en aquella niña de 4 años que no se animaba a soñar pero que aquel sueño no soñado es hoy una bellísima realidad. Si este sueño se cumplió para mi…por qué no podrían cumplirse tus propios sueños…….

Nederlands

Heel vaak krijg ik de vraag van…wat betekent: “Lluvia ñanduti”?  Is dat je artistieke naam?” en deze laatste vraag maakt me ook aan het lachen want ik heb geen artistieke naam , maar Lluvia ñanduti (ñanduti regen) betekent iets heel specials voor me met een mooi verhaal : Toen ik klein was heb ik mijn broer  naar de USA zien gaan , voor 1 jaar om te studeren en ik zag hoe vaak zijn naam gekoppeld was aan die van ons land. Dit heeft in mijn een hele grote indruk gemaakt . Later ging ook mijn zus naar België om verder te studeren en toen werd haar naam ook heel vaak gekoppeld aan Paraguay want ze was natuurlijk een vertegenwoordiger van ons land in die tijd. Ik kan me herinneren dat ik dacht “wat is nou leuker dan dat, dat je naam naast de naam van je land komt te staan, en nog in het buitenland”…was een drom geboren? Ik geloofde dat niet want “dat soort situaties gebeuren altijd bij anderen niet bij mij” dacht ik.

De jaren gingen voorbij en mijn leven veranderde ook. In 2004 verhuisde ik naar Apeldoorn, om een leven te beginnen met de liefde van mijn leven. Heel snel kreeg ik te horen van een lerares van de inburgeringscursus dat ik de eerste Paraguayaanse was in de regio. Of deze informatie waar was kon ik nooit bevestigen, maar wat ik wel kon bevestigen was het feit dat alleen 150 Paraguayanen in Nederland wonen , dit vanwege een interview die een journalist van De Stentor met mij heeft gedaan in 2010. Hetzelfde jaar werd ik ineens gebeld door de ambassadeur van Paraguay in de Benelux. Hij vroeg of ik geïnterviewd mocht worden voor zijn tijdschrift “Yerba Mate” , ik zei meteen ja. Daarna kwam de vraag die dat kleine meisje van toen nooit had durven dromen, hij zei : “Zou u het leuk vinden om Paraguay te vertegenwoordigen in een grote kunst expositie van Latijns Amerikaanse kunstenaars in Brussel over enkele maanden?” …Het is niet moeilijk te raden wat mijn antwoord was…JA, DAT DOE IK HEEL GRAAG!” ik denk dat ik hem niet eens heb laten uitpraten voor dat ik mijn antwoord al gaf , ik kon het niet geloven!. En het schilderij dat geboren werd heb ik “Lluvia ñanduti” genoemd:  “de handen in de positie van “geven” laten het water vallen, een teken van leven , boven passie bloemen ( de typische bloem van Paraguay) die betekenen mijn wortels, mijn land, maar ook boven een “Apeldoornse tulp” die mijn heden betekent. De waterdruppels worden ñanduties (ñanduti = spinnen web, typische handwerk van Paraguay). De kleuren zijn warme kleuren die komen uit de twee kolommen aan beide kanten van het schilderij, die zijn de indiaanse armbandjes”.

Het was een fantastische ervaring om mee te mogen doen aan dat evenement waar 119 werkstukken van Latijns Amerikaanse kunstenaars werden tentoongesteld en alleen 1 van Paraguay in die editie. Toen we naar de expositie ruimte kwamen en ik mijn schilderij zag met een klein naambordje waar mijn naam op stond en ook die van mijn land Paraguay….Waren de gevoelens met geen woorden te beschrijven. Natuurlijk hebben mijn man en ik veel foto’s gemaakt, meer van dat bordje dan van het schilderij zelf, een ervaring waar ik altijd dankbaar voor zal zijn.

Toen ik mijn fanpage in facebook  over mijn werk in Nederland ging openen,  heb ik aan geen andere naam gedacht dan “Lluvia ñanduti” , de perfecte samenvatting van wat mijn leven nu is: Een Paraguayaanse die nooit gedacht heeft haar land te verlaten maar die ontzettend gelukkig is met haar leven nu en met de zegening van nog te mogen werken in die twee passies: Architectuur en Schilderen.

Dit schilderij hangt nu in de woonkamer bij ons thuis en iedere keer diat ik hem zie kan ik denken aan dat kleine meisje die de droom niet durfde te dromen maar die nu een fantastische werkelijkheid is. Als deze droom voor mij uitgekomen is …waarom zouden je dromen niet uitkomen?...

Schilderij Lluvia ñanduti - Pintura Lluvia ñanduti.

Voor het gebouw waar de expositie werd gehouden "Sapce Wallonie" in het centrum van Brussels. 

Frente al edificio en donde se realizó la exposición "Espacio Wallonie" en el centro de Bruselas.

Natuurlijk, dat is het bordje :-)

Por supuesto mostrando el cartelito :-)

Omdat dromen ooit een werkelijkheid kunnen zijn.

Porque los sueños pueden convertirse en realidad.

De opening van de expositie, de ambassadeur van Uruguay.

El vernissage, discurso del embajador de Uruguay.

Er werd een boek gepubliceerd met alle kunstwerken van de expositie en dit is het moment wanneer ik hem kreeg.

Se publicó un libro con todas las obras participantes y este es el momento en que yo recibo un ejemplar del mismo.

Een fantastisch feest.

Un fiesta latinoamericana inolvidable.

"De handen in positie van geven, laten het water ( teken van leven ) vallen".

"Las manos en posición de dar dejan caer el agua que es símbolo de vida".

Passiebloemen - Mburucujas.

"De waterdruppels worden ñanduti" 

Las gotas de agua se convierten en ñanduties.

Een tulp = mijn heden.

Un tulipán =  mi presente.

Kunst in de parken - Pintando en los parques.

Español

Y llegó nuevamente el día, todo el fin de semana pintando en los parques para el público, en los parques de Apeldoorn-Holanda.

Cada año , artistas plásticos de toda Holanda vienen a participar de este evento, son dos días en los cuales trabajamos en los parques ante los ojos del público. Es siempre una fiesta, con o sin lluvia porque un porcentaje de lo vendido es destinado a la fundación ‘K leef de apoyo a enfermos con cancer.

El viernes a la noche?..empacar todos los materiales que debía llevar, las plumas, ejemplos, pintura pinceles. El sábado temprano volver a controlar todo lo empacado para no olvidarme de nada y llegó la hora de irnos para el parque. Super abrigada emprendimos el largo viaje de….5 minutos!!! En el parque tenía que buscar el lugar apropiado para pintar y colgar todos mis cuadros en el espacio de exposición de cada artista. Todo listo para empezar a pintar.

Por primera vez  trabajé sobre pluma de pavo. El público empezaba a venir y cuántos visitantes tuve!!! La pintura sobre plumas les resultaba muy especial, diferente …. o era mi apariencia? , sí, es que hacía frío y yo era la única con gorrita de lana, capuchón encima y campera de invierno, pero es que hacía frío!

La primera pluma pintada ya emprendió viaje hacia su nuevo dueño y casi al final del día la segunda, la pluma de pavo que todavía no había terminado de pintar.

RTv Apeldoorn también estaba presente. El periodista me miraba desde lejos, por supuesto uno no encuentra muy a menudo en Holanda alguien con un gorrito, capuchón y campera de invierno sentada en el sol. Se acercó hacia mí ,en seguida me quite todo ( bueno solo la gorrita y el capuchon) y me dijo “Sra.  no se preocupe, se trata de las plumas pintadas”, en 1 minuto estaba yo rodeada nuevamente de público. Me entrevistó por unos minutos, preguntando sobre mi trabajo y hoy emitieron la entrevista en l noticiero regional sin subtítulos! J, como lo suelen hacer cuando reportean a un extranjero.

El domingo empezamos nuevamente temprano, hacía más frío, por lo tanto estaba yo nuevamente totalmente empaquetada de ropa , tuvimos el triple de público que el día anterior, recibí tantos elogios y comentarios positivos que tanto bien hacen y mi tercera pluma empezó a volar hacia su nueva casa. Lo que más llamaba la atención era que las plumas no tienen ningún tipo de tratamiento pre o post pintura.

Horas más tarde se fue mi cuarta pluma…que bendición, tantas personas que me visitaron , con tanto interés, plumas vendidas y tantos elogios, el que más me llegó fue el de una señora que me dijo “parece como que Ud. deposita su alma en cada pincelada”, me emocionó profundamente y pensé…”Qué más le puedo pedir a Dios?”. Fue simplemente un fin de semana bendecido! Con el apoyo de amigos, alumnos y sobre todo el apoyo de aquella personita que siempre está a mi lado ayudándome incondicionalmente…mi marido Arno…muchísimas gracias a todos!!!

Nederlands

Het was weer zo ver, tijd om het hele weekend te gaan schilderen voor het publiek in “Kunst in de parken” , in de parken van Apeldoorn.

Ieder jaar komen kunstenaars uit het hele land om aan dit evenement mee te doen, het is altijd een feest! Met of zonder regen want een deel van de verkochte schilderijen gaat naar Stichting ‘K leef, voor mensen met kanker.

Op vrijdag avond heb ik alle spullen inpakken, goed gekeken of ik voldoende veren had , de voorbeelden en natuurlijk verf en penselen. Op zaterdag ochtend heel vroeg opgestaan om alles weer te controleren zodat ik niets vergat, en dan was het eindelijk tijd, heel dik aangekleed gingen we , mijn man en ik naar het park, een lange reistijd van……5 minuten!. In het park moest ik de juiste plek zoeken en mijn schilderijen in de expositietent hangen. Daarna mocht ik beginnen. Ik ging schilderen voor de eerste keer op een kalkoenveer.

Het publiek begon te komen en wat heb ik bezoekers gehad, ze vonden “schilderen op veren” heel bijzonder …  of was misschien mijn uiterlijk?, ja ik had het koud en was de enige met een muts en capuchon en een winterjas in het park, het was gewoon KOUD!!!! De eerste veer vloog al weg naar een nieuwe eigenaar en vlak voor het eind van de eerste dag de tweede veer, de kalkoenveer die nog niet af was kreeg ook een nieuwe “thuis”.

RTv Apeldoorn was er ook bij en de journalist keek wel veel naar mij, natuurlijk je zou niet zo vaak iemand met een muts, capuchon en winterjas zien in de zon. Hij kwam naar mij met zijn kamera en ik deed meteen alles weg ( muts en capuchon) maar hij zei: “Nee mevrouw het gaat mij om de veren” en in één minuut was mijn plek weer vol bezoekers. Ik werd geïnterviewd en ze hebben vandaag de interview “zonder ondertittels “ uigezonden!J.

Op zondag zijn we weer vroeg begonnen, het was nog kouder, dus ik was helemaal ingepakt, maar die dag kregen we 3 keer meer bezoekers, zo veel leuke reacties die je zo goed doen en dan ging mijn derde veer vliegen!. Het was vooral voor iedereen zo bijzonder dat de veren niet behandeld zijn voor dat ik ze beschilderd.

Enkele uren later ging de vierde veer weg….wat ben ik gezegend, zo veel belangstelling die ik soms niet meer kon schilderen, veren verkocht en zulke mooie complimenten, de mooiste die ik gekregen heb en dat me zo diep aangeraakt heeft, was van een dame die zei : “Het lijkt als of u uw ziel op iedere penseelstreek zet”….ik werd enorm emotioneel en dacht ik….”wat nog meer kan ik aan God vragen?”  . Het was gewoon een gezegend weekend! Met de steun van vrienden, leerlingen en diegene die altijd klaar voor mij is…mijn man Arno….aan iedereen HARTELIJK BEDANKT!!!

                                          Entrevista en Tv Apeldoorn.

                                          Nieuws van TvApeldoorn met intervieuw

                                 La pluma de pavo pintada , resultado del primer día.

                                 Beschilderde kalkoenveer, resultaat van de eerste dag.

                                         Con gorrito pero todavía sin capuchón.
                                         Met muts op maar nog zonder capuchon.

                                                                   ...y sí, tenía frío!

                                                           ... en ja, ik had het koud!

Una de las plumas que encontró su nuevo dueño.

Een van de veren die zijn nieuwe eigenaar gevonden heeft.

Pintando al estilo chino - Schilderen in Chinese stijl.

Español

Pintura al estilo chino.

Cuando escuché ésto por primera vez pensé …”pero qué es ésto? Será que yo podré también pintar así? “ y por supuesto nunca dejo una pregunta sin respuesta, cuando siento curiosidad por una nueva técnica o estilo entonces tengo que iniciar mi “viaje de descubriemiento” porque…”nunca sabrás cuán lejos puedes llegar si no lo intentas”. Todavía escucho la voz de mi padre que me repetía esta frase con frecuencia y así trato de vivir mi vida.

Inmediatamente busqué información sobre el estilo y sobre todo empezé a practicar la técnica.

Pintar con acuarelas y tinta china sobre papel de arroz no es nada fácil, debe haber una perfecta relación entre el agua y el pigmento en el pincel: Si hay mucha agua en el pincel, los colores fluirán sin control al entrar en contacto con el papel y si hay muy poca agua entonces esa fluidez no sucederá y no conseguiremos esa bella característica de la pintura china.

Pintar con esta técnica significa no dibujar nada sobre el papel de antemano, la mayoría de las veces no se utiliza ejemplos y sobre todo debe haber una perfecta conección con la voz interior. La composición puede ser pensada de antemano pero desde el momento en que el pincel toca el papel se debe realizar el trabajo “en un suspiro”. La situación que se produce es la que te va guiando dónde aparecerán los siguientes elementos de la composición.

Esta es una técnica a la que la mayoría de las personas le tienen un poco de miedo, debido a que no se puede dibujar previamente, pero una vez que uno lo prueba se convierte en una herramienta más de expresión de los propios sentimientos y empiza la diversion.

Aquí abajo se ve primeramente la foto de la pintura de una rosa que realizé en 10 minutos!, sí, y para comprobarlo más abajo se puede ver en un video el momento de realizarla.

Esta es una técnica que la recomiendo a todos, proyecta mucha paz y yo la ultilizo así como los Space paintings para mejorar el movimiento de mis composiciones. 

Nederlands

Schilderen in Chinese stijl.

Toen ik dit hoorde dacht ik…”Wat is dit? Zou ik ook zo kunnen schilderen?” en natuurlijk laat ik nooit een vraag zonder antwoord, als ik nieuwsgierig ben over een nieuwe techniek, een nieuwe stijl dan moet ik mijn ontdekkingsreis beginnen want “ je zou nooit weten hoe ver je zou kunnen komen als je het niet probeert” , ik hoor nog steeds de stem van mijn vader die dit heel vaak zei ,en ja, zo probeer ik mijn leven te leven.

Ik ging meteen informatie verzamelen over deze stijl en vooral ging ik direct de techniek uit te proberen.

Met aquarel en Chinese inkt op rijstpapier is niet zo makkelijk te schilderen, er moet een perfecte verhouding tussen water en pigment zijn, als er te veel water in het penseel is vloeit de kleur te veel in contact met het papier, als er te weinig water is vloeit de kleur helemaal niet en we krijgen de karakteristieke uitstraling van de Chinese stijl ook niet.

Schilderen met deze techniek betekent niets van te voren  tekenen, meestal geen voorbeeld hebben en een heel dicht contact met je innerlijke stem hebben, de compositie kun je van tevoren bedenken, maar in het moment dat je penseel het papier aanraakt moet je alles in “één ademhaling” doen, de situatie die ontstaat, vertelt zelf waar het volgend element komt te staan.

Dit is een techniek waar veel mensen een beetje bang voor zijn vanwege het gebrek aan een voorbeeld en de voortekening, maar als je het geprobeerd hebt wordt de techniek een nieuw gereedschap om je gevoelens op papier te zetten, en dan kun je er enorm van genieten.

Hieronder heb ik als eerst geplaatst de foto van een pioenroos die ik heb geschilderd in minder dan 10 minuten!, ja, dat is wel mogelijk en om dat te kunnen bevestigen zit onder de foto de video van het maken van deze pioenroos.

Ik zou iedereen deze techniek aanraden, het is rustgevend  en zoals ook de Space painting gebruik ik hem om de composities wat loser te maken.

Pintura de una rosa realizada en menos de 10 minutos, en el video se puede observar el paso a paso.

Een pioenroos geschilderd in minder dan 10 minuten, in de video staat de "making of".

Una pequeña advertencia: Este video es el primero que he hecho en mi vida, con la cámara en mi mano izquierda y el pincel en la derecha. Mis disculpas porque en varios momentos estoy pintando fuera de cámara.

Even een waarschuwing: Deze video heb ik zelf gemaakt terwijl ik aan het schilderen was, mijn camera in mijn linker hand en mijn penseel in de rechte hand. Het was mijn eerste keer en daarom moet ik mijn excuses aanbieden omdat het schilderen ook buiten beeld gebeurde.

"Lluvia azul" - "Blauwe regen".

                                                 
                                                   "De visita" - "Op bezoek bij de iris".

                                             
                                                 "Un papagayo azul" - "Een papegaai".

   

                                                        "Un pavo real" - "Een pauw".