Comunmente se dice "no tengo inspiración" o "10% de inspiración y 90% de transpiración". Para mí la inspiración viene de aquellas situaciones que te tocan vivir y que te llegan al alma.
Hay momentos en que siento como que la inspiración no encuentra su camino hacia mi alma. En esos momentos trato de hacer silencio en mi corazón para poder abrir las puertas a todo aquello que debe suceder. Estos días son esos momentos. Por lo tanto me propuse parar un ratito y volver a lo básico, a la belleza de las cosas cotidianas que te tocan el alma.
Sentada en el campo, viendo a mi marido disfrutar de su pasión por el aeromodelismo pude hacer silencio en medio de tanto ruido y le abrí las puertas a la "Sra. Inspiración". El resultado? estos sencillos bosquejos de las manos de mi marido al descanzar después de una hermosa tarde juntos.
Son los mejores trazos que realizé en mi vida?... NO... pero sí están cargados de muchísimo sentimiento, sobre todo de esperanza.
Sentir el sol en mi rostro, el poder estar en contacto con la naturaleza por primera vez en mesem sin tener que ponerme mi gorrita de lana!!! pero por sobre todo ver la sonrisa de mi marido al volar su planeador, una sonrisa un poco nerviosa por temor a que le pase algo al avion, pero una sonrisa que me llena de esperanza y que hoy fue la llave que me permitió abrir la puerta para que esa "Señora" tan querida ..."La Inspiración" volviera a tocar mi alma.
Nederlands.
Heel vak word gezegd "vandaag heb ik geen inspiratie".
Mijn inspiratie komt altijd van de situaties die je ziel aanraken.
Soms voel ik alsof de inspiratie de weg naar mijn hart niet kan vinden. In die momenten probeer ik tot rust te komen, stilte in mijn hart te maken zodat de deuren weer open gaan voor alles wat er gebeuren moet.
Deze dagen zijn die soort momenten. Daarom ben ik even gestopt en ik ging weer terug naar de basis , naar de schoonheid van het dagelijks leven die je ziel kan aanraken.
Zittend op het veld terwijl ik naar mijn man kijk , hoe hij zijn model vliegtuig aan het vliegen is, kan ik tot stilte komen middenin zo veel herrie.
Dan gingen de deuren open voor "Mevrouw De Inspiratie"
Het resultaat? Deze schetsen van de handen van mijn man aan het uitrusten na een leuke middag samen.
Zijn deze tekeningen de beste die ik ooit gemaakt heb?...NEE...maar ze zijn vol gevoelens en vooral hoop.
De zon op je gezicht voelen, in contact met de natuur te zijn voor de eerste keer in maanden zonder muts op!!! maar vooral de glimlach van mijn man tijdens het vliegen , een nerveuze glimlach want er moet niets gebeuren met de zwever. Een glimlach vol hoop en dat vandaag de sleutel is geweest zodat de deuren weer open gingen voor die "Lieve Vrouw...De Inspiratie" die weer mijn ziel heeft geraakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten